Легенда заснавання Рыма.

Легенда абвяшчае, што Рым быў заснаваны двума братамі Ромулам і Рэмам, дзецьмі Рэі Сільвіі, дачкі цара горада Альба-Лонга, і бога Марса. Каб пазбегнуць смерці, угатаванае ім іх дзядзькам Амулием, узурпатарам прастола, людзі, верныя ранейшаму цара, адправілі Ромула і Рэма ў лодцы па водах Тыбра.

Хваляй іх выкінула на беразе будучага Рыма, дзе іх выкарміла ваўчыца, а затым прытуліў пастух з Альбы па імі Фаустул. Рэм хацеў заснаваць Рым на Авенціне, а Ромул – на Палаціне. Не ў сілах вырашыць спрэчку, яны звярнуліся за дапамогай да багоў, якія паабяцалі даць ім знак.

Рэм першы ўбачыў знак – шэсць каршуноў ў небе, але Ромул ўбачыў дванаццаць, тым самым выйграўшы ў брата права заснаваць горад і правёў плугам баразну вакол Палатинского пагорка: адвальных зямля стала для яго гарадской сцяной, разора пазначыла роў вакол горада, а выняты з зямлі плуг адлюстроўваў будучыя гарадскія вароты. Смеючыся над выдумкай брата, Рэм адным скачком пераадолеў і “сцяну” і “роў”. Раззлаваны Ромул кінуўся на брата і паклаў яго на месцы з крыкам: “Так я пакараю усякага, хто пераскочыць мае сцены!”